(कुनै दिन Parking lot मा दिक्क मान्दै Date नराखि डायरिमा कोरियको यो poem लाइ आजको चिसो बतासले यहाँ राख्न बाध्य बनायो ! Keyboard को टकटक आवाजले झ्याउ लागेपनि यसैउसै गरियो एउटा fake beer पिँउदै )



Victor Pradhan को गीतजस्तै
बितेका पलजस्ता यि दिनहरु
निर्जिव निर्जिव लाग्ने पुस्तकका पानाहरु
हरेक पल तिम्रो आवाज खोजिरहेको यो समय
प्रत्येक बिहानि अनि साँझहरुमा
खुसि रहने मेरा हर प्रयाशहरु
मौनताले गिज्याइरहेको छ आफैलाइ
घडिको टक टक आवाज अनि
बाहिर बगिरहेको बतास
भित्तामा टाँसियको तिम्रो तस्विरले
घरि घरि आहत बनाँउछ अझैपनि

एउटा असल मान्छे बन्ने प्रयासमा
छोडियका चुरोटका बाँकि अंशहरु
म माथि अझै हाँसिरहेका छन
मौन छु म ...केवल मौनतामा
केहि नयाँ pop हरुमा आफैलाइ बिर्सियर
किन गीतहरुपनि प्रेमकै मात्र हुन्छन
तिमिलाइ हरेक शब्दहरुमा देख्छु म
Guitar का प्रत्येक Tune हरुमा समेत
म तिम्रै त्यहि आवाज महशुस गरिरहेछु
म तिम्रा आँखामा खोजिरहेछु आफ्नो तस्विर
तिम्रो हातको wine भित्र हराइरहेको म
हेर्दाहेर्दै कहिलेकाहिँ निदाइदिन्छु
मध्यरातमा उठेर एक्लै हाँसिदिन्छु
गुनगुनाउँदै..
यो सम्झिने मन छ...म बिर्सुँ कसरि !!!

कविता ठिक छ स्याटेलाइट जी!

मेरो बिचारमा कथामा शब्द प्रयोगको जुन स्वच्छन्दता छ त्यस्तो कवितामा अलि गाह्रो हुन्छ होला! अङ्ग/रेजी शब्द राख्दा नेपाली फन्ट मै राख्दा कसो होला कवितामा?

 "गिटारका प्रत्येक ट्युनहरुमा समेत
म तिम्रै त्यहि आवाज महशुस गरिरहेछु!"

गौतमजीले भन्नेगर्नुहुन्थ्यो, भावनालाई, सकेसम्म कम शब्दमा, पहिलो हरफले दोश्रो हरफ र दोश्रो हरफले तेश्रो हरफ गर्दै एक अर्कालाई जोडेर बनेको कविता असल बन्छ भनेर!

यो गजबको लेख्नुभयो-

"".... एउटा असल मान्छे बन्ने प्रयासमा
छोडियका चुरोटका बाँकि अंशहरु
म माथि अझै हाँसिरहेका छन...""

यसलाई, यसरि लेख्दा कस्तो होला?

एउटा असल मान्छे बन्ने प्रयासमा छोडियका

चुरोटका बाँकि अंशहरु

म माथि अझै हाँसिरहेका छन

कथा त छँदै थियो कविता पनि कोर्नुहुँदोरहेछ, शुभकामना छ!

 

धन्यवाद बिर्खेजि यस्तो सदाशयपुर्ण सुझाव र प्रेरणाको निम्ति !

कहिलेकाँहि यसो फुर्सदमा दुइचार शब्द उतार्ने सानो प्रयाश मेरो !!