प्रशान्‍त तामाङ नेपालीको गौरव कि सोनीको लैनो गाई ?
डा. प्रदीप भट्टराई

• भनिन्छ, सत्य सधै तीतो हुन्छ, अप्रिय हुन्छ। केही समय यता मेरो दिमागमा
  एउटा यस्तै अप्रिय सत्य बास बस्न आइपुगेको छ। तर, जतिबेला यो सत्य ममा
  पाइतो सरेको छ, त्यतिबेलै मानिसहरु एकनासले त्यस सत्यलाई आँखा चिम्लेर
  एउटा कात्तिके विवाहमा जन्ती गइरहेका छन्। म त्यो दृश्य पनि धेरै दिनदेखि
  एकनासले हेरिरहेको छु। कहिले काठमाडौंमा त कहिले बुटबलमा, कहिले पोखरामा
  त कहिले धरानमा पटकपटक देखिएको त्यो कात्तिके जन्ती र त्यसका लागि आवश्यक
  वातावरण बनाइदिने फोबञ्जारी सञ्चारकर्मलाई पनि एकनाशले हेरिरहेको छु।
  त्यसका लागि पस्किएका एड्भोर्टरिल्स, इन्फोमर्सियल्सलगायतका सञ्चार
  सामग्रीहरु र ती सामग्री पस्कने    खेताला सञ्चारकर्मीहरुको थप जन्ती पनि
  देखिरहेकोछु।
  
  प्रसंग यो बेमौसमी विवाह र त्यसका बेहुला प्रशान्त तामाङको हो। सोनी
  टेलिभिजनले एउटा कार्यक्रममार्फत् इन्डियन आइडल बनाएका यी नेपाली मूलका
  भारतीय तन्नेरीको प्रशंसामा मैले यही पत्रिकामा लेखेको थिएँ, भारतीय
  हैकमवादविरुद्ध उठेको नेपाली शान अर्थात् प्रशान्त। प्रशान्तलाई इन्डियन
  आइडल बनाउन नेपालमा देखिएको अभूतपूर्व प्रशान्त प्रेम र त्यसको
  परिणामस्वरुप उनलाई प्राप्त भएको सफलतामा नेपालमा देखिएको हर्षबढाईंको
  पछाडि मलाई लागेको कारण त्यही थियो। हुन पनि नेपालमा एउटा व्यक्तिको
  सफलतामा त्यति धेरै खुसियाली मनाइएको इतिहास अभिलेखमा पाइँदैन, त्यसमा
  पनि एकजना प्रवासी नेपालीका पक्षमा वास्तवमा यो आफैमा एक चमत्कारिक
  प्रतिक्रिया थियो। यता नेपालमा जुन मानकमा चमत्कारिक हर्ष बढाईं भइरहेको
  थियो, त्यही बेला भारतमा भने प्रशान्तलाई लिएर रंगभेदी तथा वर्णवादी
  प्रतिक्रियाहरु सार्वजनिक भइरहेका थिए।    जहाँ प्रशान्त इन्डियन आइडल बने,
  त्यहाँ उनको चर्चा पूरै सेलाइसकेको थियो। त्यसलाई सेलाउन स्वयं टेलिभिजन
  पनि लागेको थियो। तर यता नेपालमा भने प्रशान्त ज्वरो यति चढेको थियो कि
  एक किसिमको बुहलीपनाकै हैसियतमा चढेको थियो भने पनि हुन्छ। नेपालीको यही
  पागलप्रेमलाई सोनी टेलिभिजनले सेन्टिमेन्टल ब्ल्याकमेलिङ गर्दै
  प्रशान्तका लागि नेपाल बजार बनायो। सोनीले प्रशान्तका लागि जुन एक करोड
  रुपैयाँ दिनुपर्थ्यो, त्यो उसले नेपालमै उठाउन अहिले प्रशान्तलाई आफ्नो
  ब्रान्ड बनाएको छ।
  मेरा एक अभिन्न मित्र तथा अग्रज पत्रकार रामरिझन यादवले कुनै एक
  पत्रिकामा लेखेका पनि थिए, प्रशान्त भारतीय सांस्कृतिक प्रदूषण फैलाउने
  पहाडे बाजा हो। यस्तै आशयको अर्को आलेख थियो अर्का मित्र चन्द्रकिशोर
  झाको। शुरुमा त मलाई लागेको थियो, मित्रहरु मधेसी एक्टिभिस्ट भएछन्।
  प्रशान्तको विजयमा भारतीय हैकमवादविरुद्ध उठेको नेपाली शान देख्ने मेरा
  लागि त्यस्तो सोचाई आउनु आफैमा अस्वभाविक पनि थिएन। तर, जति जति प्रशान्त
  नेपाल धाउन थाले र उनका कार्यक्रमहरुमार्फत् सोनी टेलिभिजनले लाखौंलाख
  नेपाली रुपैयाँ भारत पैठारी गर्न थाल्यो, उनको स्वरमा गुञ्जेका हिन्दी
  गीतहरु थप नेपालीका मुखमा गुञ्जन थाले त्यसपछि भने मलाई पनि लाग्न थाल्यो
  कि, मेरा मित्रद्वय रामरिझन र चन्द्रप्रकाशले भनेको ठीकै रहेछ। सोनी
  टेलिभिजनले प्रशान्तलाई कन्ट्रयाक्टबापत दिनुपर्ने एक करोड रुपैयाँ नेपाल
  र नेपाली मूलबाटै उठाउने योजना रहेको सार्वजनिक गर्‍यो र यसबीचमा झण्डै
  पचास लाख भित्राइसकेको बतायो त्यपछि भने मलाई लाग्यो, प्रशान्त भारतीय
  हैकमवादविरुद्ध उठेको नेपाली शान शान केही होइन, सोनी टेलिभिजनको नेपाली
  पैसा पगार्ने लैनो गाई मात्र रहेछ।
  
  कर्णदाश, विवेक श्रेष्ठ, ओकिली, सपनाश्री, राजु लामा, संजीव प्रधान,
  सरिश्मा अमात्य, शर्मिला बर्देवा, हरिश माथेमा, ममता दिपविमजस्ता एकसे एक
  प्रतिभाशाली गायकहरुको सांगीतिक भविष्य अन्धकारमा पारेर विदेश पलायन
  गराउन परोक्ष रुपमा भूमिका निर्वाह गर्ने हाम्रा संगीतप्रेमीहरुको यो
  प्रशान्त प्रेम अचाक्लीको छ। गायकका रुपमा भन्ने हो भने प्रशान्त कुनै
  पनि मानेमा माथि उल्लेख गरिएका नेपाली गायक गायिकाहरुको हैसियतमा छैनन्।
  तर, तिनीहरुका संगीत सिर्जनाहरु खरिद नगर्ने, उनीहरुका कार्यक्रममा बाटो
  बिर्सने यी अचम्मका संगीतप्रेमीहरु अहिले प्रशान्तले गाउने अर्काको
  हिन्दी गीतहरुमा झुम्मिरहेका छन्। नेपाली कलाकारहरुका लागि ठाउँ नदिने
  सञ्चारमाध्यमहरु प्रशान्तका लागि प्राइम टाइम समाचारमा लाइभ गर्न
  भ्याइरहेका छन्, नेपाली कलाकारका लागि केही गर्नुपर्दा जंकीटखोज्ने
  सञ्चारकर्मीहरु अहिले प्रशान्तका लागि मार्केटिङ एजेन्ट बन्ने होडबाजीमा
  छन्।
  
  यी सबै दृश्यहरु हेरिरहेको मेरा लागि कसैले यो सत्यको अर्को पाटोमा कलम
  चलाउला कि, धेरै दिनसम्म आशा गरेको थियो, प्रशान्त नामको लैनो गाई पाल्ने
  सोनी टेलिभिजनको यो व्यापारको पर्दाफास कसैले गर्ला कि भन्ने पनि आश
  लागेको थियो, त्योभन्दा पनि बढी नेपाली कलाकारहरु यो सोनी व्यापारको
  विपक्षमा आवाज निकाल्लान् कि जस्तो पनि लागेको थियो। अझ भारतीय
  साम्राज्यवाद र सांस्कृतिक प्रदूषणको विरोध गर्ने माओवादी
  सांस्कृतिकर्मीहरु र उनीहरुको क्रान्तिकारी दस्ता वाईसीएलले पनि केही
  बोल्ला कि जस्तो लागेका थियो। तर, मौनता साँधेरै सही अरु अरु त स्वयं
  ईश्वर ज्ञवालीदेखि कमरेड सागरसम्म लुरुलुरु जन्ती गए यो कात्तिके
  विवाहमा। अनि बोल्ने को? कि यो बोल्नुपर्ने विषय होइन।
  
  हुन त अहिले प्रशान्त ज्वरो चढेको छ यहाँ। त्यसमा पनि प्रशान्त अहिले
  नेपालीभन्दा पनि बढी तामाङ हुँदै गएको स्थिति छ। यस्तो बेला प्रशान्तलाई
  सोनी टेलिभिजनको लैनो गाई भनिदिँदा कसैलाई मर्का पनि पर्ला, कसैलाई रिस
  पनि उठ्ला। तर, तर्कले ठाउँ पाउने र विवेकको अर्थ हुने हो भने जतिसुकै
  अप्रिय भए पनि सत्य त सत्य नै हुन्छ नि! तपाईं आफै भन्नुहोस्,
  प्रशान्तबाट आखिर हामीले के पायौं त, गरिब नेपाल र नेपालीको करोडौं
  रुपैयाँ ओसार्ने भरियाबाहेक उनी के भए? उनले गाउने लोकप्रिय हिन्दी
  गीतबाट हामीले कुन संगीत र संस्कृतिको पक्षपोषण भएको पायौं? के हामीले यी
  प्रश्नहरुको उत्तर खोज्ने बेला होइन यो?
  जब यथार्थ यो हो भने हामी किन प्रशान्तको कात्तिके विवाहको जन्ती गएर
  हुँदो नहुँदो नेपाली पूँजी सोनी टेलिभिनको खातामा जम्मा गरिरहेका छौं?
  हामी किन नेपाली राष्ट्रिय पूँजी भारत पलायन गर्ने अभियानको जन्ती
  बनिरहेका छौं? प्रशान्त, एकजना प्रवासी नेपाली भएको या नेपाली मूलको
  तामाङ भएको र टुटेफुटेको नेपाली भाषा बोलेकै भरमा उनीमार्फत् हामीले
  भारतीय सांस्कृतिक प्रदूषण खप्नुपर्ने र राष्ट्रिय पूँजी पलायन
  गरिहनुपर्ने हो भने यो विरोध गर्नुपर्ने विषय हो कि होइन? रह्यो सञ्चार
  माध्यम र सञ्चारकर्मीहरुको कुरो, हामीले प्रशान्तको यो विलोम पाटोको
  बारेमा पनि जनतालाई सुसूचित गर्ने धर्म निर्वाह गर्नुपर्छ कि आफैं त्यो
  भेलमा बग्नुपर्छ?
  
  यी प्रश्नहरुको उत्तर खोज्ने अभियानको शुरुवात हो यो, थाहा छ यो अप्रिय
  सत्य हो। तर जतिसुकै अप्रिय भए पनि सत्य त हो नि! यसको उजागर गर्नु पनि
  सञ्चारकर्मीको धर्म हो। त्यो धर्म निर्वाह गर्ने क्रममा प्रशान्तलाई
  ब्रान्ड बनाएर व्यापार गर्ने र त्यसको हिस्सा पाउनेहरुले केही भन्न पनि
  सक्लान्। तर, उनीहरुलाई मेरो एउटा विनम्र प्रयास छ, प्रशान्तलाई उसको
  हैसियतमा छोडिदिनुहोस्, एउटा नेपाली मूलको युवा भारतका सयौं टीभीमध्ये
  एउटा टीभीले सञ्चालन गरेको कार्यक्रममार्फत् इन्डियन आइडल बने, त्यसमा
  नेपालीको पनि योगदान रह्यो। बस यति। योभन्दा बढी उनलाई नेपाली पैसा
  ओसार्ने भारतीय भरिया या सोनी टेलिभिजनको लैनो गाई भने नबनाउनुहोस्। थाहा
  छ, तपाईंलाई विपन्न अवस्थामा रहेको हाम्रो देशको त्यो पैसा राष्ट्रिय
  महत्त्वको दृष्टिले कति मूल्यवान् छ ?
  

you are absolutely right. this is shame. Prashanta tamang is a INDIAN. and the funny thing is some of our so called pop singer (most of them don't know what music and lyrics is) went to darjeeling, collect money in kathmandu to support a indian. but NONE of the "Gadha haru" not even think to help contribute 1 Rs. to support needy nepalese in Kapilvastu at the very time. for me, doesn't matter whether that tamang speak nepali or not, he is INDIAN and i just don't like if some nepalese pay to much attention towards Indian.

 

 

I agree with you Bro.

I also agree with you guys, yes he is indian and why  young nepalese  are dying for him ? that is very weak side of Nepalese. Help for poor people if you can or help Mr Pun for his wireless project in Nepal

I agree with the article too. The prasant madness shows that we Nepali people who supported prasant are loosing their identity, youngsters are unable to see the difference between being Nepali and being Indian , they are confused with their own personal identity. It is absolutely un-necessary for Nepali people to do so much for an indian guy, no matter what he is an indian and may be this india idol thing is one of the way for india to brainwash nepali youngsters and make them believe that nepal is part of india. And look at our youngesters, what the hell is that, supporting an indian guy spending money for SMS, concert tickets etc. I do agree that Nepal has way more talented singers than that indian guy and yet nepali people do not appreciate them. The problem i see with we nepalese is that we do not know how to respect our own talents.

It makes me laugh when I see Nepalese gals running and crying after these so called 'Indian Idols' ..................

अच्छा, प्रशान्त तमाङ ने तमाङ भाषा बोलता है कि नहिँ ? सला बाहुन लोगने उन्हे बाहुन भाषा सिखाया क्या? मैने तो उनने गोर्खाली भाषा बोलते देखा और हिन्दी गीत गाते हुआ देखा । उधर दार्जिलिङ मेँ बाहुन लोग अपना भाषाको नेपाली नहि गोर्खाली भाषा कहते है । प्रशान्त ने गोर्खाली भाषा बोलने से और ढाका के टोपि पहेने से वह नेपाली बनता है क्या ? वह नेपाली तो नहिँ है, गोरखाली है, फिर क्यूँ इतना लम्बा चौडा बात ?

 

 

hahahahah....India ko Prashant Tamang chai Nepali re...Nepal ko

Upendra Yadab…Paramendra Jha…chai Indian re….

waaannnnn  prasant is indian even though his heritage and ethnicity is nepali waaaaaaaaaaaaaaan lets us all cry abt it. nepal has a place called tarai where there are nepali who r browner than ppl else where in nepal and they actually can speak their language waaaaaaaaaaaaan how can they speak their own language we need to have them all forget their identity and be like the majority of ppl  waaaaaaaaaaaaaaaaan

get a life!!!  he is proud to be nepali even though he was born in india and ppl frm nepal r proud that his heritage is nepali

प्रशान्‍त तामाङ नेपालीको गौरव कि सोनीको लैनो गाई ?

प्रशान्‍त तामाङ नेपालीको गौरव कि सोनीको लैनो गाई ?
डा. प्रदीप भट्टराई

भनिन्छ, सत्य सधै तीतो हुन्छ, अप्रिय हुन्छ। केही समय यता मेरो दिमागमा एउटा यस्तै अप्रिय सत्य बास बस्न आइपुगेको छ। तर, जतिबेला यो सत्य ममा पाइतो सरेको छ, त्यतिबेलै मानिसहरु एकनासले त्यस सत्यलाई आँखा चिम्लेर एउटा कात्तिके विवाहमा जन्ती गइरहेका छन्। म त्यो दृश्य पनि धेरै दिनदेखि एकनासले हेरिरहेको छु। कहिले काठमाडौंमा त कहिले बुटबलमा, कहिले पोखरामा त कहिले धरानमा पटकपटक देखिएको त्यो कात्तिके जन्ती र त्यसका लागि आवश्यक वातावरण बनाइदिने फोबञ्जारी सञ्चारकर्मलाई पनि एकनाशले हेरिरहेको छु। त्यसका लागि पस्किएका एड्भोर्टरिल्स, इन्फोमर्सियल्सलगायतका सञ्चार सामग्रीहरु र ती सामग्री पस्कने    खेताला सञ्चारकर्मीहरुको थप जन्ती पनि देखिरहेकोछु।

प्रसंग यो बेमौसमी विवाह र त्यसका बेहुला प्रशान्त तामाङको हो। सोनी टेलिभिजनले एउटा कार्यक्रममार्फत् इन्डियन आइडल बनाएका यी नेपाली मूलका भारतीय तन्नेरीको प्रशंसामा मैले यही पत्रिकामा लेखेको थिएँ, भारतीय हैकमवादविरुद्ध उठेको नेपाली शान अर्थात् प्रशान्त। प्रशान्तलाई इन्डियन आइडल बनाउन नेपालमा देखिएको अभूतपूर्व  प्रशान्त प्रेम र त्यसको परिणामस्वरुप उनलाई प्राप्त भएको सफलतामा नेपालमा देखिएको हर्षबढाईंको पछाडि मलाई लागेको कारण त्यही थियो। हुन पनि नेपालमा एउटा व्यक्तिको सफलतामा त्यति धेरै खुसियाली मनाइएको इतिहास अभिलेखमा पाइँदैन, त्यसमा पनि एकजना प्रवासी नेपालीका पक्षमा वास्तवमा यो आफैमा एक चमत्कारिक प्रतिक्रिया थियो। यता नेपालमा जुन मानकमा चमत्कारिक हर्ष बढाईं भइरहेको थियो, त्यही बेला भारतमा भने प्रशान्तलाई लिएर रंगभेदी तथा वर्णवादी प्रतिक्रियाहरु सार्वजनिक भइरहेका थिए।    जहाँ प्रशान्त इन्डियन आइडल बने, त्यहाँ उनको चर्चा पूरै सेलाइसकेको थियो। त्यसलाई सेलाउन स्वयं टेलिभिजन पनि लागेको थियो। तर यता नेपालमा भने प्रशान्त ज्वरो यति चढेको थियो कि एक किसिमको बुहलीपनाकै हैसियतमा चढेको थियो भने पनि हुन्छ। नेपालीको यही पागलप्रेमलाई सोनी टेलिभिजनले सेन्टिमेन्टल ब्ल्याकमेलिङ गर्दै प्रशान्तका लागि नेपाल बजार बनायो। सोनीले प्रशान्तका लागि जुन एक करोड रुपैयाँ दिनुपर्थ्यो, त्यो उसले नेपालमै उठाउन अहिले प्रशान्तलाई आफ्नो ब्रान्ड बनाएको छ।
मेरा एक अभिन्न मित्र तथा अग्रज पत्रकार रामरिझन यादवले कुनै एक पत्रिकामा लेखेका पनि थिए, प्रशान्त भारतीय सांस्कृतिक प्रदूषण फैलाउने पहाडे बाजा हो। यस्तै आशयको अर्को आलेख थियो अर्का मित्र चन्द्रकिशोर झाको। शुरुमा त मलाई लागेको थियो, मित्रहरु मधेसी एक्टिभिस्ट भएछन्। प्रशान्तको विजयमा भारतीय हैकमवादविरुद्ध उठेको नेपाली शान देख्ने मेरा लागि त्यस्तो सोचाई आउनु आफैमा अस्वभाविक पनि थिएन। तर, जति जति प्रशान्त नेपाल धाउन थाले र उनका कार्यक्रमहरुमार्फत् सोनी टेलिभिजनले लाखौंलाख नेपाली रुपैयाँ भारत पैठारी गर्न थाल्यो, उनको स्वरमा गुञ्जेका हिन्दी गीतहरु थप नेपालीका मुखमा गुञ्जन थाले त्यसपछि भने मलाई पनि लाग्न थाल्यो कि, मेरा मित्रद्वय रामरिझन र चन्द्रप्रकाशले भनेको ठीकै रहेछ। सोनी टेलिभिजनले प्रशान्तलाई कन्ट्रयाक्टबापत दिनुपर्ने एक करोड रुपैयाँ नेपाल र नेपाली मूलबाटै उठाउने योजना रहेको सार्वजनिक गर्‍यो र यसबीचमा झण्डै पचास लाख भित्राइसकेको बतायो त्यपछि भने मलाई लाग्यो, प्रशान्त भारतीय हैकमवादविरुद्ध उठेको नेपाली शान शान केही होइन, सोनी टेलिभिजनको नेपाली पैसा पगार्ने लैनो गाई मात्र रहेछ।

कर्णदाश, विवेक श्रेष्ठ, ओकिली, सपनाश्री, राजु लामा, संजीव प्रधान, सरिश्मा अमात्य, शर्मिला बर्देवा, हरिश माथेमा, ममता दिपविमजस्ता एकसे एक प्रतिभाशाली गायकहरुको सांगीतिक भविष्य अन्धकारमा पारेर विदेश पलायन गराउन परोक्ष रुपमा भूमिका निर्वाह गर्ने हाम्रा संगीतप्रेमीहरुको यो प्रशान्त प्रेम अचाक्लीको छ। गायकका रुपमा भन्ने हो भने प्रशान्त कुनै पनि मानेमा माथि उल्लेख गरिएका नेपाली गायक गायिकाहरुको हैसियतमा छैनन्।
तर, तिनीहरुका संगीत सिर्जनाहरु खरिद नगर्ने, उनीहरुका कार्यक्रममा बाटो बिर्सने यी अचम्मका संगीतप्रेमीहरु अहिले प्रशान्तले गाउने अर्काको हिन्दी गीतहरुमा झुम्मिरहेका छन्। नेपाली कलाकारहरुका लागि ठाउँ नदिने सञ्चारमाध्यमहरु प्रशान्तका लागि प्राइम टाइम समाचारमा लाइभ गर्न भ्याइरहेका छन्, नेपाली कलाकारका लागि केही गर्नुपर्दा जंकीटखोज्ने सञ्चारकर्मीहरु अहिले प्रशान्तका लागि मार्केटिङ एजेन्ट बन्ने होडबाजीमा छन्।
यी सबै दृश्यहरु हेरिरहेको मेरा लागि कसैले यो सत्यको अर्को पाटोमा कलम चलाउला कि, धेरै दिनसम्म आशा गरेको थियो, प्रशान्त नामको लैनो गाई पाल्ने सोनी टेलिभिजनको यो व्यापारको पर्दाफास कसैले गर्ला कि भन्ने पनि आश लागेको थियो, त्योभन्दा पनि बढी नेपाली कलाकारहरु यो सोनी व्यापारको विपक्षमा आवाज निकाल्लान् कि जस्तो पनि लागेको थियो। अझ भारतीय साम्राज्यवाद र सांस्कृतिक प्रदूषणको विरोध गर्ने माओवादीसांस्कृतिकर्मीहरु र उनीहरुको क्रान्तिकारी दस्ता वाईसीएलले पनि केही बोल्ला कि जस्तो लागेका थियो। तर, मौनता साँधेरै सही अरु अरु त स्वयं ईश्वर ज्ञवालीदेखि कमरेड सागरसम्म लुरुलुरु जन्ती गए यो कात्तिके विवाहमा। अनि बोल्ने को? कि यो बोल्नुपर्ने विषय होइन।
हुन त अहिले प्रशान्त ज्वरो चढेको छ यहाँ। त्यसमा पनि प्रशान्त अहिले नेपालीभन्दा पनि बढी तामाङ हुँदै गएको स्थिति छ। यस्तो बेला प्रशान्तलाई सोनी टेलिभिजनको लैनो गाई भनिदिँदा कसैलाई मर्का पनि पर्ला, कसैलाई रिस पनि उठ्ला। तर, तर्कले ठाउँ पाउने र विवेकको अर्थ हुने हो भने जतिसुकै अप्रिय भए पनि सत्य त सत्य नै हुन्छ नि! तपाईं आफै भन्नुहोस्, प्रशान्तबाट आखिर हामीले के पायौं त, गरिब नेपाल र नेपालीको करोडौं रुपैयाँ ओसार्ने भरियाबाहेक उनी के भए? उनले गाउने लोकप्रिय हिन्दी गीतबाट हामीले कुन संगीत र संस्कृतिको पक्षपोषण भएको पायौं? के हामीले यी प्रश्नहरुको उत्तर खोज्ने बेला होइन यो? जब यथार्थ यो हो भने हामी किन प्रशान्तको कात्तिके विवाहको जन्ती गएर हुँदो नहुँदो नेपाली पूँजी सोनी टेलिभिनको खातामा जम्मा गरिरहेका छौं?
हामी किन नेपाली राष्ट्रिय पूँजी भारत पलायन गर्ने अभियानको जन्ती बनिरहेका छौं? प्रशान्त, एकजना प्रवासी नेपाली भएको या नेपाली मूलको तामाङ भएको र टुटेफुटेको नेपाली भाषा बोलेकै भरमा उनीमार्फत् हामीले
भारतीय सांस्कृतिक प्रदूषण खप्नुपर्ने र राष्ट्रिय पूँजी पलायन गरिहनुपर्ने हो भने यो विरोध गर्नुपर्ने विषय हो कि होइन? रह्यो सञ्चार माध्यम र सञ्चारकर्मीहरुको कुरो, हामीले प्रशान्तको यो विलोम पाटोको
बारेमा पनि जनतालाई सुसूचित गर्ने धर्म निर्वाह गर्नुपर्छ कि आफैं त्यो भेलमा बग्नुपर्छ?

यी प्रश्नहरुको उत्तर खोज्ने अभियानको शुरुवात हो यो, थाहा छ यो अप्रिय सत्य हो। तर जतिसुकै अप्रिय भए पनि सत्य त हो नि! यसको उजागर गर्नु पनि सञ्चारकर्मीको धर्म हो। त्यो धर्म निर्वाह गर्ने क्रममा प्रशान्तलाई ब्रान्ड बनाएर व्यापार गर्ने र त्यसको हिस्सा पाउनेहरुले केही भन्न पनि सक्लान्। तर, उनीहरुलाई मेरो एउटा विनम्र प्रयास छ, प्रशान्तलाई उसको हैसियतमा छोडिदिनुहोस्, एउटा नेपाली मूलको युवा भारतका सयौं टीभीमध्ये एउटा टीभीले सञ्चालन गरेको कार्यक्रममार्फत् इन्डियन आइडल बने, त्यसमा नेपालीको पनि योगदान रह्यो। बस यति। योभन्दा बढी उनलाई नेपाली पैसा ओसार्ने भारतीय भरिया या सोनी टेलिभिजनको लैनो गाई भने नबनाउनुहोस्। थाहा छ, तपाईंलाई विपन्न अवस्थामा रहेको हाम्रो देशको त्यो पैसा राष्ट्रिय महत्त्वको दृष्टिले कति मूल्यवान् छ ?

 

i don't like this tamang sheet from the very beginning.   no matter what, he is indina. i don't give a damm to this guy.  just becasue he wear nepali topi on the stage,how can we treat him like ambassador???????

 

.

Khoi, malai ta yo thread "sour grapes" ko prime example jasto laagyo.

Aafuley pani garnu nasakney, aruley gareko pani dekhnu nasakney.

Yo khuttaa taanney prabritti-le chaahi kahiley nachaadney bho, hagi saathi-ho?

malai pani tyestai laagyo. yo DR. PRADIP BHATTARAI "aafu pani Indian Idol huna nasakne aru Indian Idol bhayeko pani dekhi nasahane."

Lets talk again about that prasante again keta ho

khutta taneko hoina sathai, satya kura gareko.

tyo tamang artist ko rup ma dhoki ko agent bhanda aru kehi hoina.

nepali ko buddhi dhila aaucha kyare

by the time we realize, ...................dherai dhila bhaisakcha, yestai ho

 

Yesto kura dheri ajadi nai awareness ko rupma hunu parne ho.....

I donot want to evaulate how much he represent Nepal or Tamang or why not India,  but he is really being a slaver of Sony to carry our money to India.....

Its shame to the ass hole organizers who organized such program in  Nepal in contract with Sony.....

Lets boycott Prashant and Paramanand Jha. They both are f**king Indian Gulaam...........

dear pradeep, look at the half of glass water not half empty glass ! be posative ! do you remember 'nahunu mama bhanda kano mama niko' ? samkalin yubaharu kunaita banduk boki hinira chhan. huh !