तारेमाम् के गर्दै
म पनि आएँ है चौतारी मा
नयाँ मान्छे नयाँ ठाउँमा आएको छु। कस्तो हुने हो।
फाप्ने हो कि होइन।
म त म: म: पो बेच्न आको त, आच्छा म: म: होइन म: म: मिठो हरी बनाउन म: म: भित्र
राख्ने मासुमा हाल्ने मसला बेच्ना आएको।
लौ बोनी गराइदिनु पर्‍यो,

मसलाssss आयोssss होssssss मसलाsssss
पाकेट को $१० मात्र
लिने होssssssssss

वो बाउचा, ठुल्दाइको अगाडि म:म बनाउने मसला तेर्स्याएर कहीं बोहनी हुन्छ? उहाँको त आफ्नै असली फर्मुला छ नि।  

ठुल्दाइ ले एही मसला हाल्छ अनी मिठो हुन्छ म: म:
त्यसै बेच्न आ कहाँ हो र।

अनी चिप्ले सर के छ हालखबर, काम कारवाही कस्तो चल्दैछ

काम कारवाहीको के कुरा गर्नु बाउचा, यसो अलि अलि काम चोरौं भन्दा पनि कसैले मुख देखाउँदैनन्। अनि तिम्रो के हुँदैछ नि?  

के हुनु बेहाल, कामै काम, कती काम गर्नु हो, जती गरे नि नसक्ने
अनी नारी समाज खोइ त, दुई हप्ता देखी आकै छैन, यो चाँही अत्ती भो है।

बौचा लाई फेरी रिस उठ्यो भने - आफुले नै गरेको राजीनामा मा पुनर बिचार  गर्नु पर्ने हुन्छ
अनी फेरी पद सम्हाल्यो भने - क-कस्को नाममा सुचना निक्लेने हो ख्याल गर है, भन्द्या छु,

तारेमाम लहरे।
मसला त बजार भरी हजार पाईन्छ। मुख्य कुरा भनेको मसला मिसाउने कला हो। अर्थात कुन कुन मसला कती र कहिले हाल्ने भन्ने कुरो हो। अनुभव चाहिन्छ बौचा, म: म: मीठो बनाउन। सपना ने बेच बौचा, बिपना, कल्पना आएर झ्याइकुटी गर्ला।

चिप्ले, हामी मात्र काम न पाएर चौतारी आए जस्तो भो। काम त हाम्रो नि मारामर छ। तर पनि ट्याम मिलाउन जाने चौतारी आउन कसैले छेक्दैन।

"टेक्निक इज टेक्निक , हु क्यान छेकनिक ?"  

Thuldaai, "IDEA" is better than "INDIA"

क्यारिचौ ए गाउले हो?

दोश्रो राउन्ड को नमस्ते, जदौ, तारेमाम होलसेलमा सबैलाई

रिट्ठ्या स्टाइलमा दोस्रो राउन्ड को जदौका साथमा तारेमाम ।

हसुर्‍याइ होला सबैको।

तीज सकिदा पनि महिला संघ को उपस्थिती किन यस्तो न्यून? नाचेर गाएर थाके जस्तो छन।

 

यि औंला तिनै हुन तिमीले चुमेका
परेली यिनै हुन तिमीले पुछेका
म सक्दिन आफ्नो प्रतिबिम्ब छोप्न
म सक्दिन छाती फुटालेर जोड्न
यो सम्झिने मन छ म बिर्सु कसोरी
तिमीनै भनिदेउ ए जाने निठुरी

चौतारीका सम्पूर्ण दिदीभाई, दाजुबैनी सुड्ढा, सुड्ढी, सोम तथा च्वाँकहरुलाई आन्द्रै देखी नमस्ते ठोके ल !

तारेमाम

किन खडेरी छाको हँ यो चौतारीमा
को मर्न नसक्ने ले आँखा लार गयो नि।
कता मर्यो ए पातकी गाम्ले हो,आओ एसो बात मारम, ख्याल ठट्टा गरम, हसी मजाक गरम।
दुई दिने जिन्दगी कहिले घाम कहिले पानी।
ठुल्दाइ र चिप्ले मात्रा जिवित रछन, हसुराइ भा हो ?

म पनि जिउदैछु है बिस्टे !

अनी बिस्टे को अड्डा सुरु भो? भो मान्नु पर्छ नत्र त के फुर्सत हुन्थ्यो घरआँटी त? कुरो को चुरो बुझ्नु पर्‍यो नि !

अनी कुशल मंगल् हैन त सबै? अनी छोरो को नाम पनि राखियो तेसोभये? ल ल बधाई छ !

हाम्री कान्छी लाई कसैले देख्योउ?

ब्यान ८ बजे नै के जाती कपाल स्टेट गर्नु परो भनेर निस्केकी ऐले सम्म पत्तो अत्तो छैन ! फुन मारेको तेइ पर्तिर टेबलाँ राखेर गा' रैछिन् !

बौचा अर्का ले तेस्तरि मिनेत गरेर लेख्या कुरो कपी क्यात गर्छौ? तिम्रो च्यापु फुस्काउन नपुगेको ! दिपिका ले ठीक्क पार्थिन बौचा लाई ! तेइ भएर मात्या छ बौचो बादुर बुढामगर !

जिउँदै कोही भए दिउँसोको तारेमाम स्वीकार्नुहोला। 

के छ ओ चिप्ले सर? हाम्त जिम्दै छम है ऐले सम्म चाँही !

अनी गुस्तावे ले निक्कै तर्सायो नि है? धन्न केही भएनछ कोइ पनि औतारी हरुलाई !

जिउदै छौ त किन न अन्मरेर नमरेको
अड्डा अस्ती देखी सुरु गरेको नि,काम नगरे खान पाइन्न माम,ज्यालादारी काम परो गाठे आफ्नो। थाइ जागिर हैन केरे।
सबै कुसल मंगल् छ। अनी भरे न्वारन भोज खान आमा है सप्पै जना।
रिट्ठ्या कान्छी त बजाराँ मस्किदै हिन्दै गर्या देख्या थे अरु दुइटी सित।

थोपै पानी सम्म नि पारेन रिट्ठे यता त। मास्टरनीका गामतिर त सतायो नि। लसुनटारीतिरा रहिछन्। अस्ति भर्खर हालेको जस्ताको छानो उडायो रे, अब क्यारी पढाउने भन्दैथीन। अनि सरको घुमघाम कस्तो भो त?